اسم ها چه هستند ؟

تعریف یک اسم کار دشواری نیست، اسم ها اشیاء و اسباب (things) و افعال اعمل و کار ها هستند . مثل food (غذا)، غذا چیزی است که ما می خوریم پس اسم است . یا Happiness (خوشحالی) چیزی است که آن را میخواهیم پس Happiness نیز اسم است و یا Human being (انسان بودن)، که چیزی است که شما هستید.

 در تعریف ساده اسم ها اشخاص، مکان ها و چیزها هستند. به مثال های زیر دقت کنید:

 

Person: man – woman – teacher – Mary – John.
Place: home – office – town – country – America – mosque …
Thing: table – car – banana – money – music – love – dog – monkey

روش های تشخیص یک اسم :

ایرادی که در تعریف فوق وجود دارد این است که مثلا کلمه love در آن تعریف نمی گنجد. با وجود اینکه love هم اسم، و هم فعل است.یک راه (کمی پیچیده تر) دیگر برای تشخیص اسم استفاده از موارد زیر است:

  1. با استفاده از پایان آن
  2. محل قرارگیری آن (position)
  3. وظیفه (کارکرد) آن (functions)

1- پایان اسم ها (Noun Endings)

چندین مورد پایان مشخص برای کلمه وجود دارد که نشان دهنده اسم بودن ان لغت است: ity > nationality
ment ⇒ management
ness ⇒ happiness
ation ⇒ relation
hood ⇒ childhood

البته این حالت پایانی برای تمامی حروف پایانی صحیح نیست به عنوان مثال: spoonful با ful تمام میشود در حالی که صفت careful نیز چنین است.

2- محل قرارگیری اسم ها (Position in Sentence)

در اغلب موارد میتوان از روی موقعیتی که یک اسم در جمله دارد آن را تشخیص داد.

اسم ها معمولا بعد از یک صفت اشاره (determiner) می آیند، صفت اشاره مثل: an، a، that، this، my، such و …

a relief
an afternoon
the doctor
this word
my house
such stupidity

اسم ها معمولا بعد از یک و یا چند صفت می آیند:

a great relief
a peaceful afternoon
the tall Indian doctor
this difficult word
my brown and white house [my brown white house]
such crass stupidity

وظیفه اسم ها (Functions)-3

اسم ها وظیفه ای مشخص در جمله دارند:

subject of verb: Doctors work hard.
object of verb: He likes coffee.
subject and object of verb: teachers teach students.

همیشه فاعل (subject) و هدف (object) در جمله ها اسم نیستند. بلکه می توانند ضمیر (pronoun) و یا عبارت (phrase) باشند. phrase به گروهی از کلمات می گویند که معنای واحدی داشته باشند. مانند:

run down که یک phrasal verb است. در جمله:

My doctor works hard.

کلمه doctor اسم است ولی فاعل my doctor می باشد.

اسم های شمارا و غیر قابل شمارا (Countable Nouns, Uncountable Nouns)

در زبان انگلیسی اسامی را اغلب در قالب اسامی شمارا و غیر قابل شمارا تعریف می کنند.
اسم های شمارا

اسامی شمارا به آسانی قابل شناسایی هستند. آنها چیزهایی هستند که می توانیم آنها را بشماریم . مانند خودکار. ما می توانیم خودکار را بشماریم، می توانیم یک ، دو و چندین خودکار داشته باشیم. در صفحه بعد چند اسم شمارا را مشاهده می کنید:

dog, cat, animal, man, person
bottle, box, liter
coin, note, dollar
cup, plate, folk
table, chair, suitcase, bag

اسم های شمارا هم میتوانند مفرد (singular) و هم جمع (plural) باشند:

My dog is playing.
My dogs are hungry.

برای اسامی شمارا می توانیم از حروف نکره a و an استفاده کنیم. (indefinite article)

A dog is an animal.

هنگامی که اسامی شمارا به صورت مفرد به کار می رود حتما باید همراه آن یک کلمه مثل: a، the، this، my و … بیاید.

I want an orange. (not I want orange) Where is my bottle? (not where is bottle)

ولی هنگامی که اسمی شمارا به صورت جمع به کار رود نیازی به کلمات فوق نبوده و به تنهایی قابل استفاده است:

I like oranges.
Bottles can break.

همراه با اسم های شمارا میتوانیم از some و یا any استفاده نماییم:

I’ve got some dollars.
Have you got any pen?

علاوه بر این میتوانیم از a few و یا many نیز همراه با اسم های شمارا استفاده کنیم:

I’ve got a few dollars.
I haven’t got many pens.

نکته: people به معنای مردم یک اسم شمارا است. و حالت جمع لغت person می باشد. ما می توانیم مردم را بشماریم:

There is one person here.
There is three people here.

اسم های غیر قابل شمارا

اسم های غیر قابل شمارا می توانند یک نوع ماده، مفهوم و یا هر چیز دیگری باشد که نتوانیم آن را به بخش های مجزا تقسیم کنیم (نتوانیم آنها را بشماریم). به عنوان مثال ما شیر (milk) را نمیتوانیم بشماریم. ولی بطری های شیر (bottles of milk) قابل شمارا است. در زیر به چند مثال از اسامی غیر قابل شمارا دقت کنید:

music, art, love, happiness.
advice, information, news.
furniture, luggage.
rice, sugar, butter, water.
electricity, gas, power.
money, currency.

معمولا با اسم های غیر قابل شمارا مانند اسم های مفرد رفتار می نماییم. از فعل مفرد نیز استفاده میکنیم:

This news is very important.
Your luggage looks heavy.

برای اسم های غیر قابل شمارا معمولا از حروف نکره a و an استفاده نمی کنیم. به عنوان مثال نمیتوانیم بگوییم: “an information” یا ” “a news ولی می توانیم از حالت: a something of استفاده کنیم. مثل:

a piece of news.
a bottle of water.
a grain of rice.

some و any را میتوانیم همراه با اسامی غیر قابل شمارا استفاده کنیم.

I’ve got some money.
Have you got any rice?

از a little و much نیز میتوان همراه با اسم های غیر قابل شمارا استفاده کرد:

I’ve got a little money.
I haven’t got much rice.

نکته: به اسم های غیر قابل شمارا mass nouns (اسم های جمعی) نیز گفته میشود.

اسم هایی که می توانند هم شمارا و هم غیر قابل شمارا باشند

گاهی اوقات یک اسم هم میتواند شمارا و هم غیر قابل شمارا باشد. البته گاها با تغییری در معنی.

نکته: نوشیدنی ها (آب، قهوه و …) معمولا غیر قابل شمارا هستند ولی اگر داریم به یک لیوان آب و یا فنجانی نوشیدنی فکر میکنیم میتوانیم آن را به شکل زیر بیان کنیم (مثلا در رستوران)

Two teas and one coffee please.

اسم های مشخص (Proper Nouns) :

یک اسم مشخص ( (proper noun کلمه ای (نامی) است که ما برای صحبت در مورد یک شخص، مکان، سازمان و … به کار می بریم مثل: .Sony, London, Marie, John توجه داشته باشید که هر نامی اسم نیز هست ولی فقط اسم های خاصی هستند که اسم مشخصند. اسم های مشخص قاعده خاصی دارند :

  1. به کارگیری حروف بزرگ برای اسم های مشخص
  2. اسم های مشخص بدون The
  3. اسم های مشخص با The
اسم های مشخص (Proper Nouns) اسم های عام (Common Nouns)
John man, boy
Mary woman, girl
England, London country, town
Ford, Sony company
Maceys, McDonalds shop, restaurant
January, Sunday month, day of the week
War & Peace, Titanic book, film

به کارگیری حروف بزرگ برای اسم های مشخص

همیشه حرف اول اسم های مشخص را با حروف بزرگ می نویسیم . و این شامل اسم اشخاص، اماکن، کمپانی ها، روز های هفته و ماه ها می باشد. به مثال های زیر توجه کنید:

They like John.
I live in E ngland.
She works for S ony.
The last day in January is a Monday.
We saw Titanic in the Odeon Cinema.

اسم های مشخص بدون The

برای نام اشخاص از حرف تعریف The استفاده نمی کنیم. به عنوان مثال:

Bill (not *the Bill) Hilary

first names

Gates Clinton

surnames

Bill Gates Hilary Clinton

به طور معمول برای نام کمپانی ها نیاز به The نیست:

full names

Renault, Ford, Sony, EnglishClub.com

General Motors, Air France, British Airways

Warner Brothers, Brown & Son Ltd

برای مغازه ها، هتل ها و در کل مکان هایی که متعلق به شخصی هستند چنانچه با اسم شخص بیایند نیازی به The نیست:

Barclays Bank
Steve’s Hotel
St John’s Church

معمولا برای اسم مکان ها نیز نیازی به The نمی باشد:

towns : Washington (not *the Washington) – Paris – Tokyo

states – regions : Texas – Kent – Eastern Europe

countries : England – Italy – Brazil

continents : Asia – Europe – North America

islands : Corsica

mountains : Everest

استثناء: در صورتی که نام کشوری دارای یکی از کلمات kingdom ، states و یا republic باشد، آن را با The بکار می بریم:

states : the United States, the US, the United States of America, the USA

kingdom : the United Kingdom, the UK

republic : the French Republic

چنانچه قبل از نام یکی از لغات Mr ، Doctor ، President و … قرار گیرد از The استفاده نمی کنیم.

the president – the king : President Trump (not *the President Trump)

the captain – the detective : Captain Kirk – Detective Colombo

the doctor – the professor : Doctor Well – Dr Well – Professor Samii

my uncle – your aunt : Uncle Jack – Aunt Jill

Mr – Mrs – Miss : Mr Gates (not *the Mr Gates) – Mrs Clinton – Miss Black

به مثال های زیر توجه کنید:

I wanted to speak to the doctor.
I wanted to speak to doctor Brown.
Who was the president before president Kennedy.

در حالتی که Lake و یا Mount همراه با اسم دریاچه یا کوه بیاید نیز نباید، The را به کار برد.

the lake : Lake Victoria

the mount : Mount Everest

به جمله زیر توجه کنید:

We live beside Lake Victoria. We have a fantastic view across the lake.

به طور معمول برای جاده ها، خیابان ها، میادین، چهار راه ها، پارک ها و … نیز نباید از The استفاده کرد:

streets etc : Oxford Street – Trenholme Road – Fifth Avenue

squares etc : Trafalgar Square – Oundle Place – Piccadilly Circus

parks etc : Central Park – Kew Gardens

اسم ساختمان ها و اماکن خیلی مهم معمولا از دو و یا چند کلمه تشکیل شده است مثل

چنانچه کلمه اول نام شخص و یا مکانی باشد، در این صورت نیز حرف The را به کار نمی بریم.

Kennedy Airport

people : Kennedy Airport – Alexander Palace

places : Heathrow Airport – Waterloo Station – Edinburgh Castle

اسم های مشخص با The

معمولا برای اسامی کشور هایی که که نامشان شامل کلماتی از قبیل republic ، kingdom ، state و …

می شود، از The نیز استفاده می کنیم:

States : the United States of America / the USA

Kingdom : the United Kingdom / the UK

Republic : the French Republic

معمولا برای اسم آبراه ها (canals)، رودخانه ها، کوه ها، دریاها و اقیانوس ها نیز از The استفاده می کنیم:

canals : the Suez Canal

rivers : the River Nile / the Nile

seas : the Mediterranean Sea / the Mediterranean

oceans : the Pacific Ocean / the Pacific

معمولا برای اسامی جمع اشخاص و اماکن نیز از The استفاده می کنیم:

people (families, for example) : the Clintons

countries : the Philippines / the United States

island groups : the Virgin Islands / the British Isles

mountain ranges : the Himalayas / the Alps

به جملات زیر توجه کنید:

I saw the Clintons today, It was Bill’s birthday.
Trinidad is the largest island in the West Indies.
Mount Everest is in the Himalaya.

به طور معمول برای انواع اسم های زیر نیز از The استفاده می کنیم:

Hotels – restaurants : the Ritz Hotel / the Peking Restaurant

Bank : the National Westminster Banks

cinemas – theatres : the Royal Theatre / the ABC Cinema

museums : the British Museum / the National Gallery

buildings : the White House / the Crystal Palace

newspapers: the Daily Telegraph / the Sunday Post

organizations : the United Nations / the BBC / the European Union

معمولا برای اسم هایی که با of درست می شوند نیز از The استفاده می کنیم:

The Tower of London.
The Gulf of Fars.
The London School of Economics.

The Bank of France. The Statue of Liberty.

ملکی یا مضاف الیه ( Possessive ‘s )

حالتی که تعلق داشتن به شخص یا چیزی را می رساند.

هنگامی که می خواهیم نشان دهیم که چیزی به شخص یا چیز دیگری تعلق دارد، چنانچه اسم مفرد بود به انتهای آن علامت « ’s » و چنانچه اسم جمع بود تنها علامت » ‘« را می افزاییم. به عنوان مثال:

the boy’s ball (one boy)
the boys’ ball (two or more boys)

این نحوه مالکیت علاوه بر یک اسم می توان برای یک عبارت نیز بکار رود :

The man next door’s mother ( The mother of the man next door )
The Queen of England’s dogs.

اگرچه برای مالکیت از of نیز می شود استفاده کرد ولی به کاربردن آپستروف اس «’S » معمول تر است.

The books of my sister = My sister’s book

اسم های مشخص (نام ها)

در بیشتر مواقع از ‘s برای اسم ها استفاده می کنیم:

This is Mary’s car.
Where is Ram’s telephone?
Who took Anthony’s pen?
I like Tara’s hair.

هنگامی که نامی با s ختم میشود معمولا با آن مثل یک اسم مفرد رفتار می کنیم:

This is Charles’s chair.

البته این امکان وجود دارد که تنها یک آپستروف « » اضافه کنیم. (معمولا برای اسامی قدیمی و معروف این حالت به کار می رود.)

Who was Jesus’ father?

اسم های جمع بی قاعده

برای نشان دادن مالکیت اسم های بی قاعده معمولا با استفاده از آپستروف اس « ‘ » این کار را می کنیم:

 

plural noun singular noun
my child’s dog my children’s dog
the man’s work the men’s work
the mouse’s cage the mice’s cage
a person’s clothes people’s clothes

"*"فیلدهای ضروری را نشان می دهد

متقاضی کدام دوره هستید؟*

مقالات مرتبط :

نتیجه‌ای پیدا نشد.
keyboard_arrow_up