به این شرط «امکان غیر واقعی» یا “Unreal Possibility” می گویند. دومین شرط از جهاتی شبیه به اولین شرط است، ما هنوز به آینده می اندیشیم. ما به یک وضعیت یا موقعیتی خاص در آینده و نتیجه آن فکر می کنیم.
به نظر شما چرا به آن Unreal Possibility نیز می گویند؟
زیرا در واقعیت امکان رخ دادن وضعیتی که به آن می اندیشیم وجود ندارد، مگر تحت شرایطی خاص.
فرض کنید که شما بلیط Lottery (یک نوع بخت آزمایی) را ندارید. آیا امکان برنده شدن شما در بخت آزمایی وجود دارد؟! به هیچ وجه. ولی شاید شما در آینده یک بلیط Lottery تهیه کنید. پس شما میتوانید به برنده شدن در آینده فکر کنید، درست مثل یک رویا. واقعی نیست ولی امکان پذیر است.
ساختار کلی جملات شرطی نوع دوم به شکل زیر است :
* برای یادآوری افعال مدال به درس افعال مدال یا افعال کمکی کیفی مراجعه کنید.
نتیجه | شرط | اگر |
WOULD +base verb | past simple | |
I would buy a car. | I won the lottery | If |
همان گونه که در جدول فوق می بینید برای بیان وضعیت از زمان گذشته ساده استفاده می کنیم و در قسمت نتیجه نیز به جای will از would .
چند مثال دیگر در دو حالت مختلف:
نتیجه | شرط | اگر |
WOULD +base verb | past simple | |
.I would be happy | I married Mary | if |
.she would marry him | Ram became rich | if |
?would you be surprised | it snowed next July | if |
?what would you do | it snowed next July | if |
شرط | اگر | نتیجه |
past simple | WOULD +base verb | |
.I married Mary | if | I would be happy |
.he became rich | if | She would marry Ram |
? it snowed next July | if | Would you be surprised |
? it snowed next July | if | What would you do |
نکته: گاهی اوقات به جای Would از کلماتی چون: Could ، Should و Might استفاده می کنیم.
If I won a million dollars, I could stop working.